ใครแต่งงานกับจักรพรรดิโยเซฟที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์?

จักรพรรดิโยเซ็ฟที่ 2 พระนามเต็ม โยเซ็ฟ เบเนดิกท์ อันโทน มีชาเอิล อาดัม (เยอรมัน: Josef Benedikt Anton Michael Adam}) เป็นจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ระหว่างปี 1765 จนกระทั่งสวรรคต และทรงเป็นผู้ปกครองแผ่นดินฮาพส์บวร์ค ระหว่างปี 1780 จนกระทั่งสวรรคต พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ในจักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา กับ จักรพรรดิฟรันทซ์ที่ 1 และเป็นพระเชษฐาในมารี อ็องตัวแน็ต อัครมเหสีในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16

ในฐานะจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ทรงเป็นผู้ปกครองดินแดนประเทศราชของออสเตรียพระองค์แรก ที่มีเชื้อสายมาจากฮาพส์บวร์คผ่านทางพระราชมารดา ในช่วงรัชกาลของพระองค์ ทรงใช้การปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์อันทรงภูมิธรรม ตัวพระองค์ถูกเปรียบว่าเทียบได้กับ เยกาเจรีนามหาราชินี แห่งรัสเซีย และ ฟรีดริชมหาราช แห่งปรัสเซีย เป็นหนึ่งในสามกษัตริย์ผู้รุ่งโรจน์แห่งยุค พระองค์เสร็จสวรรคตโดยปราศจากรัชทายาท ดังนั้นผู้สืบราชบัลลังก์ต่อคือพระอนุชาของพระองค์ แกรนด์ดยุกเพเทอร์ เลโอพ็อลท์

Isabella of Bourbon-Parma (Spanish: Isabel María Luisa Antonieta, German: Isabella Maria Ludovica Antonia, French: Isabelle-Marie-Louise-Antoinette; 31 December 1741 – 27 November 1763) was a princess of Parma and infanta of Spain from the House of Bourbon-Parma as the daughter of Philip, Duke of Parma, and Louise-Élisabeth of France. She became an archduchess of Austria and crown princess of Bohemia and Hungary in 1760 by her marriage to Archduke Joseph of Austria, the future Joseph II, Holy Roman Emperor (she never became empress due to her early death).

Secretly an Enlightenment thinker, she was a prolific writer, and nineteen separate works by her have been preserved. She discussed philosophy, religion, ethics, politics, diplomacy, military theory, world trade, education and childrearing, human culture and societies, and the position of women. In secret essays, she argued for the intellectual equality of women. None of her writings were published in her life. Her Méditations chrétiennes ('Christian Meditations') were published in 1764, a year after her death. Some of her personal correspondence and other works have been published by biographers and historians.

Although her husband loved her, she did not fully return his feelings and found more fulfillment in her (likely romantic, possibly sexual) relationship with her sister-in-law, Archduchess Maria Christina. Despite her popularity at the Viennese court, she was unhappy because of the guilt of being unable to reciprocate her husband's feelings, compounded by the same-sex attraction that she considered sinful. A lonely childhood with demanding and unaffectionate caretakers, the sudden loss of her mother, a difficult birth and two miscarriages in the span of ten months, and later a fourth pregnancy all adversely affected her physical and mental health. She was described as melancholic and experienced suicidal ideation. Biographers have suggested that she suffered from depression or bipolar disorder, to which she was likely genetically predisposed. She died at the age of 21 from smallpox.

Maria Josepha of Bavaria (20 March 1739 – 28 May 1767) was Holy Roman Empress, Queen of the Romans, Archduchess of Austria, and Grand Duchess of Tuscany, among other titles, by her marriage to Joseph II, Holy Roman Emperor. By birth, she was a Princess and Duchess of Bavaria as the daughter of Charles VII, Holy Roman Emperor, elector of Bavaria, and Archduchess Maria Amalia of Austria.