ใครแต่งงานกับพล พต?
เขียว พอนนารี แต่งงานแล้ว พล พต ช่องว่างอายุ 5 ปี 3 เดือน 16 วัน.
พล พต

พลเอก พล พต (เขมร: ប៉ុល ពត ปุล พต, ออกเสียง: ปล โปต; ชื่อเกิด สาฬต สอ (เขมร: សាឡុត ស สาฬุต ส; 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2468 – 15 เมษายน พ.ศ. 2541) เป็นนักปฏิวัติชาวกัมพูชาที่เป็นผู้นำเขมรแดง ตั้งแต่ พ.ศ. 2506 – 2540 ในช่วงระหว่าง พ.ศ. 2506 – 2524 เขาเป็นเลขาธิการทั่วไปของพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา และเป็นผู้นำของกัมพูชาเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2518 เมื่อกองกำลังของเขายึดครองพนมเปญได้ และระหว่าง พ.ศ. 2519 – 2522 เขาเป็นนายกรัฐมนตรีของกัมพูชาประชาธิปไตย รัฐบาลของเขาได้เคลื่อนย้ายประชากรจำนวนมากไปยังชนบทให้ทำงานในนารวม และบังคับใช้แรงงาน ผลร่วมกันของการประหารชีวิตฝ่ายตรงข้าม การทำงานหนัก การขาดแคลนอาหารและการแพทย์ที่ย่ำแย่ ทำให้ประชากรกัมพูชาเสียชีวิตไปราว 25% หรือราว 1-3 ล้านคน (จากประชากรขณะนั้นราว 8 ล้านคน) ซึ่งเป็นผลมาจากนโยบายของเขา ใน พ.ศ. 2522 หลังจากสงครามกัมพูชา-เวียดนาม พล พตได้เคลื่อนย้ายไปทางตะวันตกเฉียงใต้ของกัมพูชาและรัฐบาลเขมรแดงล่มสลาย เขาและสมาชิกที่เหลือตั้งศูนย์บัญชาการเขมรแดงที่แนวชายแดนไทย-กัมพูชา ระหว่างนั้น สหประชาชาติยอมรับให้เขมรแดงเป็นรัฐบาลของกัมพูชา พล พตเสียชีวิตเมื่อ พ.ศ. 2541 ขณะถูกคุมขังในบ้านโดยกลุ่มของตา มก โดยยังมีข้อสงสัยว่าฆ่าตัวตายหรือถูกวางยาพิษ
อ่านเพิ่มเติม...
เขียว พอนนารี

เขียว พอนนารี หรือ เขียว ปนนารี (เขมร: ខៀវ ពណ្ណារី) เป็นภรรยาคนแรกของพล พต และเป็นพี่สาวของเขียว ธิริทธ์และเป็นพี่ภรรยาของเอียง ซารี เกิดที่จังหวัดพระตะบองเมื่อ พ.ศ. 2463 แก่กว่าน้องสาวของเธอถึง 12 ปี พ่อของเธอเป็นผู้พิพากษาและอพยพมายังพระตะบองระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองพร้อมกับเชื้อพระวงศ์ฝ่ายหญิง พนนารีจบการศึกษาจากโรงเรียนสีสุวัตถิ์เมื่อ พ.ศ. 2483 และเป็นหญิงชาวกัมพูชาคนแรกที่สำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรี
ใน พ.ศ. 2492 พนนารีเดินทางไปยังปารีสเพื่อศึกษาต่อทางด้านภาษาเขมรที่ปารีสพร้อมกับน้องสาว ธิริทธ์ได้แต่งงานกับเอียง ซารีที่ปารีสเมื่อ พ.ศ. 2494 หลังจากกลับมายังกัมพูชา พนนารีได้แต่งงานกับลต ซอหรือพล พตเมื่อ พ.ศ. 2499 พนนารีได้เป็นครูที่โรงเรียนสีสุวัตถิ์ ส่วนพล พตเป็นครูที่โรงเรียนจำเริญวิเชียซึ่งเป็นโรงเรียนเอกชน
ข้อมูลเกี่ยวกับบทบาทของพนนารีในพรรคช่วงแรกมีไม่มากนัก เธอได้เป็นเลขาธิการทั่วไปของพรรคประจำจังหวัดกำปงธมเมื่อ พ.ศ. 2516 และได้เป็นประธานสมาคมสตรีกัมพูชาประชาธิปไตยเมื่อ พ.ศ. 2519 พนนารีมีอาการของโรคจิตเภทเรื้อรังตั้งแต่ราว พ.ศ. 2518 เธอหวาดระแวงมากและเชื่อว่าชาวเวียดนามพยายามลอบฆ่าเธอและสามี พล พตหย่าขาดจากเธอใน พ.ศ. 2522 หลังจากที่เวียดนามรุกรานกัมพูชาและแต่งงานใหม่ พนนารีอยู่ภายใต้การดูแลของน้องสาว ต่อมา ใน พ.ศ. 2539 เธอและน้องสาวและน้องเขยได้รับการอภัยโทษจากรัฐบาลกัมพูชา เธอต้องอยู่ภายใต้การดูแลของน้องสาวจนเสียชีวิตที่ไพลินเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2546
อ่านเพิ่มเติม...