ใครแต่งงานกับเจ้าหญิงซีตาแห่งบูร์บง-ปาร์มา?

ซีตาแห่งบูร์บง-ปาร์มา (ซีตา มารีอา เดลเล กราซี อาเดลกอนดา มิคาเอลา ราฟาเอลลา กาเบรียลลา จูเซปปินา อันโตเนีย หลุยซา แอ็กเนเซ; 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1892 – 14 มีนาคม ค.ศ. 1989) เป็นพระมเหสีในจักรพรรดิคาร์ล ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี ดังนั้นพระองค์จึงดำรงพระอิสริยยศเป็นจักรพรรดินีแห่งออสเตรียและสมเด็จพระราชินีแห่งฮังการีพระองค์สุดท้ายเช่นเดียวกัน นอกจากนี้พระองค์ยังทรงได้รับการประกาศให้เป็นผู้รับใช้พระเป็นเจ้าโดยสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 อีกด้วย

พระองค์เป็นพระธิดาพระองค์ที่สิบเจ็ดในโรแบร์โตที่ 1 ดยุกแห่งปาร์มา และภริยาองค์ที่สองอินฟันตามารีอา อังตอนีอาแห่งโปรตุเกส พระองค์ทรงอภิเษกสมรสกับอาร์ชดยุกคาร์ลแห่งออสเตรียใน ค.ศ. 1911 โดยใน ค.ศ. 1914 อาร์ชดยุกคาร์ลทรงได้รับการสถาปนาเป็นทายาทโดยสันนิษฐานของจักรพรรดิฟรันทซ์ โยเซ็ฟที่ 1 แห่งออสเตรีย ซึ่งเกิดขึ้นภายหลังเหตุการณ์ลอบปลงพระชนม์พระมาตุลาของพระองค์ อาร์ชดยุกฟรันทซ์ แฟร์ดีนันท์แห่งออสเตรีย และทรงขึ้นครองราชสมบัติใน ค.ศ. 1916 ภายหลังการเสด็จสวรรคตของจักรพรรดิฟรันทซ์ โยเซ็ฟที่ 1

ภายหลังการสิ้นสุดลงของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งใน ค.ศ. 1918 ราชวงศ์ฮาพส์บวร์คถูกล้มล้างและดินแดนของจักรวรรดิได้แตกสลายกลายเป็นรัฐต่าง ๆ ได้แก่ ออสเตรีย, ฮังการี, และเชโกสโลวาเกีย เป็นต้น ในขณะที่ดินแดนส่วนอื่น ๆ ถูกผนวกรวมเข้ากับราชอาณาจักรแห่งชาวเซิร์บ โครแอต และสโลวีน, อิตาลี, โรมาเนีย, และโปแลนด์ที่พึ่งได้รับเอกราช จักรพรรดิคาร์ลและจักรพรรดินีซีตาทรงเสด็จลี้ภัยไปยังสวิตเซอร์แลนด์ และภายหลังความล้มเหลวของความพยายามในการฟื้นฟูระบอบราชาธิปไตยในฮังการี ทั้งสองพระองค์จึงทรงเสด็จประทับอยู่ที่เกาะมาเดราตามคำร้องขอของฝ่ายสัมพันธมิตร ซึ่งเป็นที่สวรรคตของจักรพรรดิคาร์ลใน ค.ศ. 1922 ภายหลังการสวรรคตของพระราชสวามี จักรพรรดินีซีตาและพระราชโอรสของพระองค์ เจ้าชายอ็อทโท ทรงเป็นสัญลักษณ์แห่งความปรองดองของราชวงศ์ออสเตรียที่ลี้ภัยอยู่ต่างแดน ในฐานะที่เป็นชาวคาทอลิกที่เคร่งครัด พระองค์ทรงแบกรับภาระ ดูแลครอบครัวใหญ่หลังจากเป็นม่ายขณะมีพระชนมายุ 29 พรรษา และยังคงซื่อสัตย์ต่อความทรงจำเกี่ยวกับพระสวามีตลอดพระชนม์ชีพ

كارل الأول (بالألمانية: Karl I.) (كارل فرانتس يوزف لودفيغ هابرت غيورغ أوتو ماريا؛ 17 أغسطس 1887 – 1 أبريل 1922) آخر أباطرة النمسا، وآخر ملوك المجر (باسم كارولي الرابع)، آخر ملوك بوهيميا (باسم كاريل الثالث)، وأخر ملك ينتمي إلى أسرة هابسبورغ-لورين قبل حَلّ الإمبراطورية النمساوية المجرية، ابن أوتو أرشيدوق النمسا وماريا يوزِفا أميرة ساكسونيا، أصبح كارل الوريث المُفترض للإمبراطور فرانتس يوزف بعد أن اغتيل عمه فرانتس فيرديناند أرشيدوق النمسا عام 1914. في عام 1911، تزوج من زيتا أميرة بوربون بارما.

خَلفَ كارل العروش في نوفمبر عام 1916 عقب وفاة فرانتس يوزف. قام بمحاولات سرية للمفاوضة حول خروج النمسا-المجر من الحرب العالمية الأولى، لكنها لم تكن ناجحة. رغم نية كارل في الحفاظ على الإمبراطورية من خلال تحويلها إلى اتحاد فدرالي، لكنها سرعان ما اتجهت (النمسا-المجر) باتجاه الانحلال التام؛ أُعلنت تشيكوسلوفاكيا، دولة السلوفينيين والكروات والصرب استقلالهن، وأعلنت المجر قطع روابطها الملكية مع النمسا بنهاية شهر أكتوبر عام 1918. في أعقاب هدنة كومبين الأولى في 11 نوفمبر عام 1918، «تنازل» «عن المشاركة» في شؤون الدولة، لكنه لم يتنازل عن العرش. أُعلنت الجمهورية الألمانية النمساوية في اليوم التالي، وفي شهر أبريل عام 1919 خُلع عن العرش من قِبل البرلمان النمساوي ونُفي إلى سويسرا.

أمضى كارل ما تبقى من سنوات حياته بمحاولة استرجاع المَلكيّة. قام بمحاولتين لاستعادة العرش المجري عام 1921؛ فشل كلاهما بسبب نقص الدعم من الوصي على عرش المملكة المجرية ميكلوش هورتي. نفي كارل لمرة ثانية إلى جزر ماديرا البرتغالية، أصابه المرض بعدها وتوفي بسبب فشل تنفسي عام 1922.

طوّبه البابا جون بولس الثاني عام 2004، يشتهر كارل في الكنيسة الكاثوليكية بـ المطوب كارل إمبراطور النمسا.