ใครแต่งงานกับคลีโอพัตรา?

คลีโอพัตราที่ 7 ฟิโลพาเธอร์ (กรีกคอยนี: Κλεοπάτρα Φιλοπάτωρ, อักษรโรมัน: Kleopátra Filopátor; หรือรู้จักทั่วไปในนาม คลีโอพัตรา; มกราคม ปีที่ 69 ก่อนคริสตกาล – 10 สิงหาคม ปีที่ 30 ก่อนคริสตกาล) เป็นพระราชินีแห่งอียิปต์โบราณและเชื้อพระวงศ์พระองค์สุดท้ายของราชวงศ์ทอเลมีแห่งมาซิโดเนีย ดังนั้นจึงเป็นผู้ปกครองอียิปต์ที่มีเชื้อสายกรีกคนสุดท้าย พระราชบิดาของพระองค์คือทอเลมีที่ 12 ออเลติส และคาดว่าพระราชมารดาเป็นพระเชษฐภคินีของโอเลเตส ทรงพระนามว่า คลีโอพัตราที่ 5 ทรีฟาเอนา ชื่อ "คลีโอพัตรา" เป็นภาษากรีก แปลว่า "ความเจริญรุ่งเรืองของบิดา" พระนามเต็มของพระนางคือ "คลีโอพัตรา เธอา ฟิโลปาตอร์" ซึ่งหมายถึง "เทพีคลีโอพัตรา ผู้เป็นที่รักของบิดา" พระนางทรงพระปรีชาสามารถมาก ทรงแตกฉานถึง 14 ภาษา เช่น ฮิบรู, ละติน, มาเซดอนโบราณ, เอธิโอเปียน, ซีเรีย, เปอร์เซีย, และ อียิปต์ ซึ่งแม้แต่ในราชวงศ์ น้อยคนนักที่จะแตกฉานภาษานี้

ปัจจุบัน คลีโอพัตราที่ 7 ฟิโลพาเธอร์ นับว่าเป็นผู้ปกครองอียิปต์โบราณที่มีชื่อเสียงมากที่สุด นิยมเรียกพระนามสั้น ๆ ว่า คลีโอพัตรา ซึ่งทำให้ราชินีองค์ก่อน ๆ ที่ทรงพระนามคล้ายคลึงกัน ลบเลือนไปสิ้น ในความเป็นจริง พระนางไม่เคยปกครองอียิปต์เพียงลำพัง แต่ครองราชย์ร่วมกับพระราชบิดา, พระราชอนุชา, พระราชสวามีผู้เป็นพระอนุชาของพระองค์ หรือไม่ก็พระราชโอรส การครองราชย์ร่วมกันดังกล่าวมีผู้ร่วมบัลลังก์เป็นเพียงกษัตริย์ตามพระยศเท่านั้น อำนาจแท้จริงอยู่ในมือของคลีโอพัตราเองทั้งสิ้น

ทอเลมีที่ 13 เทออส ฟิโลพาทอร์ (อังกฤษ: Ptolemy XIII Theos Philopator,กรีก: ΠτολεμαῖοςΘεόςΦιλοπάτωρ, Ptolemaios Theos Philopator ปกครองตั้งแต่เวลาระหว่าง 62 ปีก่อนคริสตกาล / 61 -13 มกราคม 47 ปีก่อนคริสตกาล ?, ขึ้นครองราชย์แทนจาก 51 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นหนึ่งในพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายของราชวงศ์ทอเลมี (305 -30 ปีก่อนคริสตกาล) ของอียิปต์

มาร์กุส อันโตนิอุส มาร์กี ฟีลิอุส มาร์กี แนโปส (ละติน: MARCVS ANTONIVS MARCI FILIVS MARCI NEPOS, M·ANTONIVS·M·F·M·N; 14 มกราคม 83 ปีก่อนคริสต์ศักราช - 1 สิงหาคม 30 ปีก่อนคริสต์ศักราช) หรือที่เรียกทั่วไปว่า มาร์ก แอนโทนี (อังกฤษ: Mark Antony) เป็นนักการเมืองและแม่ทัพของสาธารณรัฐโรมัน ในฐานะผู้บัญชาการทหารและผู้ปกครอง เขาเป็นผู้สนับสนุนคนสำคัญและเพื่อนผู้ภักดีของลูกพี่ลูกน้องของมารดา จูเลียส ซีซาร์ หลังการลอบสังหารซีซาร์ แอนโทนีตั้งพันธมิตรทางการเมืองอย่างเป็นทางการกับอ็อกตาวิอานุส (หรือจักรพรรดิเอากุสตุสในเวลาต่อมา) กับมาร์กุส ไอมิลิอุส แลปิดุส ซึ่งนักประวัติศาสตร์ปัจจุบันเรียกว่า คณะสามผู้นำที่สอง (Second Triumvirate)

คณะสามผู้นำแตกเมื่อ 33 ปีก่อน ค.ศ. ความไม่ลงรอยระหว่างอ็อกตาวิอานุสกับแอนโทนีปะทุเป็นสงครามกลางเมืองที่เรียกว่า สงครามครั้งสุดท้ายของสาธารณรัฐโรมัน เมื่อ 31 ปีก่อน ค.ศ. แอนโทนีพ่ายแพ้ต่ออ็อกตาวิอานุสในยุทธนาวีที่อักติอูง และในยุทธการสั้น ๆ ที่อเล็กซานเดรีย เขาและชู้รัก คลีโอพัตรา ทำอัตวินิบาตกรรมไม่นานหลังจากนั้น อาชีพและความพ่ายแพ้ของเขาเป็นเหตุการณ์สำคัญในการแปรสภาพของโรมจากสาธารณรัฐเป็นจักรวรรดิ