ใครแต่งงานกับLouis de France (1775-1844)?

Louis-Antoine d’Artois, né le 6 août 1775 à Versailles, en France, et mort à Goritz, en Autriche (aujourd’hui Gorizia en Italie) le 3 juin 1844, petit-fils de France et duc d’Angoulême (1775-1824), puis Louis-Antoine de France, dauphin de France (1824-1830) puis comte de Marnes (1830-1844), puis Louis de France à partir de 1836, est un prince de la maison royale de France, fils de Charles-Philippe de France (comte d'Artois et futur Charles X), et de Marie-Thérèse de Savoie.

Lors des événements de la révolution de Juillet (1830), peu après l’abdication de son père Charles X, il renonce lui-même à ses droits en faveur de son neveu Henri d'Artois. Il s’exile ensuite avec le titre de courtoisie de comte de Marnes. À la mort de son père (1836) jusqu'à son propre décès (1844), il devient l’aîné des Capétiens et le chef de la maison de Bourbon, prétendant à la Couronne de France et reconnu comme roi par les légitimistes sous le nom de Louis XIX.

Parmi les distinctions militaires qui lui ont été données, le duc d’Angoulême était notamment colonel général des cuirassiers et dragons, grand-amiral de France et généralissime de l’armée d'Espagne.

เจ้าหญิงมารี-เตแรซแห่งฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Marie-Thérèse de France) เป็นพระชายาในเจ้าชายหลุยส์ อ็องตวน ดยุกแห่งอ็องกูแลม เป็นพระราชธิดาในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 แห่งฝรั่งเศสและพระนางมารี อ็องตัวแน็ต ได้เป็นสมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศสหลังจากที่พระเจ้าชาร์ลที่ 10 แห่งฝรั่งเศสสละราชสมบัติ เจ้าชายหลุยส์ อ็องตวน ดยุกแห่งอ็องกูแลม พระสวามีของพระองค์จึงได้ครองราชย์และเพียง 20 นาที ต่อมาพระองค์ก็ลงพระนามสละราชสมบัติ เป็นอันสิ้นสุดตำแหน่ง

ชีวิตในวัยเยาว์ของพระองค์ได้รับการเอาใจใส่อย่างดีและเข้มงวดจากพระมารดา (ในขณะที่พระบิดาคือพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ค่อนข้างปล่อยปละละเลย) พระนางมารี อ็องตัวแน็ตได้ทรงพร่ำสอนมิให้พระองค์เป็นคนเย่อหยิ่งแบบพระปิตุจฉาของพระสวามีของพระองค์ พระนางจึงได้ทำการเชิญเหล่าเด็กสามัญชนให้เข้ามาร่วมในงานเลี้ยงอาหารเย็นร่วมกับพระองค์ และสอนให้พระองค์ในวัยเยาว์รู้จักแบ่งของเล่นแก่เด็กยากจน และยังคอยสอนให้รู้จักเห็นอกเห็นใจ รับรู้ความทุกข์ยากของผู้อื่น (ซึ่งขัดแย้งกับภาพลักษณ์ที่สังคมส่วนใหญ่มองพระมารดาของพระองค์)